Ovaj region, koji je u srcu Evropske unije i NATO-a, ne može pasti u čvrsti zagrljaj kremaljske hunte koja čini Armagedon nad Ukrajinom. Ono čega možda može biti, ali nakratko, je da dođe do nekog ratnog požara, na kojem insistiraju ljudi iz Kremlja, u Bosni i Hercegovini, na Kosovu, možda i u Crnoj Gori, kako bi se otvorio balkanski front i pomoglo ruskim trupama u Ukrajini da dovrše s tom zemljom, istakao je to u Dnevniku D – Vuk Drašković, srbijanski političar i književnik.
„Međutim, taj eventualni požar trajao bi veoma kratko, brzo bi bio ugašen i mi Srbi bismo opet bili osramoćeni. U ovom scenariju o kojem se u svijetu javno priča, Srbima je dodijeljena uloga korisnih idiota“, pojasnio je on.
Osvrnuo se i na najavljenu Rezoluciju o Srebrenici u UN-u, kazavši da je ‘nerazumno praviti znak jednakosti između srpskog naroda i zločinaca koji su počinili genocid u Srebrenici, i to ne čini Rezolucija, ni presuda Međunarodnog suda u Hagu, nego to sad čine ljudi koji su podigli užasnu, histeričnu galamu negiranja genocida i plasiranja strašne neistine da se Rezolucijom stavlja nekakav ‘genocidni pečat’ na srpski narod’.
„Međunarodni sud pravde – iznad tog suda nema suda ni rezolucije na ovom svijetu – presudio je da je u Srebrenici počinjen lokalni genocid i da nije odgovorna Srbija ni srpski narod. Po imenu i prezimenu su odgovorne ubice i određene frakcije Vojske Republike Srpske. Genocid u Srebrenici nije počinio srpski narod nego ljudi koji imaju ime i prezime, i to je navedeno u međunarodnim presudama“, objašnjava Drašković.
Na pitanje zašto Dodik, Vučić, Dačić i političari sličnog profila koriste formulaciju ‘genocidni narod’, a sama Rezolucija odaje počast žrtvama i u njoj se ne pominju nikakve kolektivne krivice, Drašković kaže da oni u tome vide politički interes.
„Sramoćenje srpskog naroda i proglašavanjem srpskog naroda za genocidni, a to čine oni, a ne Sud ili Rezolucija, pokušavaju da kod tog naroda propagandom steknu neke patriotske poene. To nisu nikakvi patriotski poeni. To su antipatriotski, antimoralni i antiljudski poeni. Trebalo je da Srbija snažno podrži ovu Rezoluciju, a problem je nastao 2015. kad je Britanija predložila usvajanje, a Rusija stavila veto uz obrazloženje da brane srpski narod od ‘genocidnog pečata’. Tad je Putinova diplomatija prva povukla znak jednakosti između ubica iz Srebrenice i srpskog naroda. A onda su uslijedile velike zahvalnice iz Beograda što je Rusija ‘spasila srpski narod’. Taj ‘genocidni pečat’ srpskom narodu nameću oni koji za zločin u Srebrenici pokušavaju sami da proglase krivim srpski narod. Srbija se deklariše i kao odmetnik od međunarodnog prava i pravde. Možda Rezolucije ovog puta ne bi ni bilo da nije svijet reagovao na nešto strašno što se godinama događa u Srbiji – ne samo da se poriče taj veliki zločin u Srebrenici nego se on, zapravo, i proslavlja i veliča – po stadionima, kafanama… Time se stavlja ‘genocidni pečat’ na narod. Nad tim ljudima je izvršena jedna strašna, propagandna lobotomija“.
Dalje navodi da da je ‘propaganda čudo – putinofilija je, bukvalno, zarobila Srbiju’.
„Na slobodnim izborima sutra u Rusiji Vladimir Putin bi bio poražen. Na slobodnim i poštenim izborima u Srbiji, on bi uvjerljivo pobijedio. Na takvim izborima bi pobijedio i u RS-u, a tijesan rezultat bi bio i u Crnoj Gori. To je rezultat jedne strašne propagande kojom se falsifikuju devedesete godine. Mladi ljudi u Srbiji ne znaju i nemaju odakle da doznaju šta se dešavalo devedesetih godina“, ističe Drašković.
Drašković je komentirao i činjenicu da je Kosovo na korak od članstva u Vijeću Evrope, naglasivši da u Briselskom sporazumu jasno stoji da Srbija i Kosovo neće jedno drugo ometati u evropskim integracijama.
„U evropske integracije ne ulaze mjesne zajednice nego države. Prema tome, Srbija je potpisala da se neće protiviti članstvu Kosova ni u Vijeću Evrope. Srbija je to potvrdila i francusko-njemačkim planom i Ohridskim sporazumom. Kosovo je država za dio svijeta kojem mora da ide Srbija“, podvukao je.
Govorio je i o političkoj situaciji u BiH.
„Ne znam šta sve nije problem u funkcionisanju BiH. Mnogo toga ima što je neshvatiljivo. Na primjer da na izborima za predsjednika u FBiH ili RS-u ne mogu glasati Jevreji. Ili da za hrvatskog predstavnika u Predsjedništvu BiH moraju isključivo glasati Hrvati. Toga nema nigdje na svijetu, norme kakvih nema ni u Sjevernoj Koreji. BiH ima jednu veliku nevolju, i nadam se da će je savladati uz pomoć svijeta. To je Jugoslavija u malom. Ja sam jugonostalgičar, žao mi je te države. BiH kao mala Jugoslavija mora naći načina da opstane i uspostavi se normalna saradnja među građanima“, zaključio je Drašković.