Predsjednica Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji Sonja Biserko kaže kako je eskalacija šovinističkih incidenata u Srbiji u funkciji revizije onoga što se dešavalo devedesetih.
“Eskalacija šovinističkih incidenata u Srbiji u toku je već neko vrijeme, i zapravo je u funkciji revizije onoga što se dešavalo devedesetih – negiranje genocida i ratnih zločina, odgovornosti Srbije za tu ratnu politiku, i na neki način se promoviše teza da su Srbi bili jedina žrtva u tom ratu i da je Republika Srpska stvorena kao način odbrane od novog genocida, dok su Ratko Mladić i Radovan Karadžić glorifikovani kao ljudi koji su zaslužni za ostvarenje Republike Srpske, i da zaslužuju ne samo murale, nego i spomenike još dok su živi, i da budu u svim udžbenicima Srbije, kako bi se ta istina o njihovim aktivnostima devedesetih zadržala i širila što više.
Kaže i da se vlast vraća na pozicije iz devedesetih.
“Ovaj trend, koji je u Srbiji već nekoliko godina na djelu – ta revizija i negiranje zločina, i aktivnosti desničarskih grupa su u funkciji negrianja svega toga, a istovremeno pokazuje da se aktivini režim vraća na pozicije iz devedesetih, što znači zaokruživanje ‘srpskog sveta’.”
Biserko podsjeća da jučerašnji incident nije prvi te vrste u Srbiji.
“Srbija je već ušla u proces fašizacije, što je opasno i za samo društvo, jer su sve češće reakcije policije protiv onih koji kritički misle. Nije ovo prvi put da policija privodi aktiviste. To je jedna pojava i praksa koja traje već duže vreme.”
Podsjeća i da se ratni zločinci u Srbiji ne pojavljuju samo na muralima.
“Aktuelna vlast nema ništa protiv tog murala, on spada u tu politiku revizionizma i glorifikovanja ratnih zločinaca. Nije to prvi put da se nalaze na muralima, oni se nalaze u televizijskim emisijama i predstavljaju mainstream liniju interpretacije ratova devedesetih.”