Bivši ukrajinski ambasador u Hrvatskoj, Srbiji i BiH Oleksandr Levčenko za “Antenu M” je pisao o stanju u Ukrajini:
Vladimir Putin dao je, prije dva dana, zapovjed za raketiranje civilnih kvartova Odese. U tom napadu nastradalo je puno ukrajinskih građana, uključujući ubijenu djecu, a Putin je spokojno otišao u crkvu da se moli svom Bogu rata. Tačnije, za njegovo Vaskrsnuće.
Na žalost, Moskovska patrijaršija postala je središte propagande rata u Ukrajini, a takođe, ne samo opravdanja, nego i podsticaja ruskim vojnicima na ubijanje Ukrajinaca koji samo žele živjeti svojim normalnim demokratskim životom. Da bi se spriječilo planirano zlo, već je pokrenuta međunarodna inicijativa da Moskovski patrijarh Kirilo bude priveden i osuđen kao ratni zločinac.
U crkvama Moskovske patrijaršije sve manje je Božije riječi o ljubavi prema bližnjem i drugim narodima. Dominira slavljenje imperijalne Rusije koja je, navodno, na koljenima ispred zapada i, napokon, mora ustati.
Sve to ide uz citiranje novog Jevanđelja po Putinu, koje daje smjernice čitavom bezbožnom ruskom društvu, u kojem Hristovo učenje zamjenjuje ideologija rusizma – ustvari novokomponovanog ruskog fašizma.
Patrijarh Moskovski Kirilo kao agent zloglasnog KGB-a još od sovjetskog doba, pod nadimkom “Mihajlov”, sada aktivno pomaže Kremlju da falsifikuje historiju i truje svijest vjernika i ruskih građana preko moskovske crkve i televizije, koja je postala opijum za narod.
Patrijarh je podržao Putina, koji je odbio primirje u blagdane Vaskrsnuća Gospoda našeg. Ruska ubistva u Ukrajini, izgleda, moraju biti nastavljena. A novojavljeni Bog rata dao je ordenje svima koji su ubili na stotine Ukrajince u Buči i na hiljade u Mariupolju – gradu koji nazivan po imenu svete djevice Marije.
Sadašnji Moskovski patrijarh je na usluzi Kremlju od 2008. i za ovo vrijeme implementirao je svjetonazor ruskog svijeta u svoje crkvene kanone. Zapravo, on je dragovoljno postao jedan od tri stuba ove ideologije, u kojoj je prvi stub rusizam (ruski fašizam), drugi stub je ličnost Vladimira Putina koja je preko ruskih medija i Moskovske patrijaršije izdignuta na rang boga, tačnije boga rata i treći stub – to je sam Moskovska patrijaršija koja veliča isti rusizam i novog ruskog boga rata Putina u svojim crkvama i parohijama. Time daje veliki legitimitet predsjedniku RF među vjernicima Ruske crkve i ruskim državljanima kojih na milione živi u Evropi, prije svega u Njemačkoj.
Tamo su oni postali peta kolona Kremlja u realizaciji njegove agresivne politike, koja je suštinski antievropska i antiljudska. Peta kolona ruskih državljana otvoreno i potajno podržava vandalski Kremlj u širenju ruskog utjecaja na Njemačku i čitavu Evropu, preko svojih influensera i za moskovski novac kupljenih političara i biznismena.
Gerhard Schreder postao je simbol ruskog uticaja u Berlinu. Bivši federalni kancelar spreman je da se bori za interese Moskve do kraja. I nije čudo ako se zna da za dugih godina saradnje sa Moskvom zaradio stotine miliona eura od Gazproma. A to je samo vrh ruske hobotnice u tijelu njemačkog društva.
Moram Berlin podsjetiti da je na posljednjoj proslavi 9. maja u ruskom društvu najpopularniji slogan bio “Možemo ponoviti!”. Sada se poruka transformiše u “Moramo ponoviti!”! To se odnosi na Drugi svjetski rat i ulazak sovjetske vojske u desetak evropskih država, uključujući Njemačku.
Ako sadašnji federalni kancelar Scholz misli da može nekako spriječiti rusku invaziju svojim distanciranjem od vojne pomoći Ukrajini, taj naum ne prolazi. Tako je i oficijelni Kišinjev mislio da će neutralnošću izbjeći rusku invaziju, ali izgleda uzalud.
Rusi su krenuli u ratni pohod na čitavu Evropu, a Ukrajinu smatraju samo prvom stanicom. Ako Ukrajina izdrži – Evropa će biti spašena. Ako ne, sljedeća je Moldavija i Baltičke zemlje. I tamo će Moskva doći da “brani” ljude koji znaju ruski jezik i probijat će koridor prema Kalinjingradu (istorijskoj istočnoj Prusiji i germanskom Kenigsbergu).
Njemačka uvijek kalkuliše, ali napokon mora shvatiti da se i njena budućnost odlučuje u borbama za Donbas. Ruska invazija na evropske zemlje može i mora biti zaustavljena na Donbasu. Zbog toga, sada kao nikad, za demokratsku Evropu opet je aktuelan slogan: “Sloboda ili smrt”.
Piše: Olaksandar Levčenko / Antena M