Slijede glavne faze od kada je Svjetska zdravstvena organizacija objavila 8. januara da novi korona virus može biti uzrok nepoznate epidemije koja se pojavila u Kini, i od koje je od tada umrlo više od 75.000 ljudi u svijetu.
8. januara – Svjetska zdravstvena organizacija javlja da novi korona virus može da bude uzrok epidemije upale pluća nepoznatog porijekla koja se pojavila u decembru u kineskom gradu Wuhanu.
11. januara – prvi smrtni slučaj u Kini. Prve zaraze van Kine objavljene su tokom januara.
24. januara – prvi slučajevi u Evropi, u Francuskoj.
25. januar – Poslije Wuhana gotovo cijela centralna kineska provincija Hubei je stavljena u izolaciju.
28. januar – dva prva direktna prenosa zaraze van Kine potvrđena u Japanu i Njemačkoj. Više zemalja vraćaju svoje državljane iz Wuhana.
30. februara – SZO, kritikovan zbog oklijevanja proglašava međunarodnu vanrednu situaciju ali ne ocjenjuje da je potrebno ograničiti putovanja i trgovinsku razmjenu sa Kinom.
2. februar – prvi smrtni slučajevi van Kine na Filipinima (Kinez porijeklom iz Vuhana).
7. februar – SZO upozorava da se svijet suočava sa hroničnom nestašicom medicinske opreme za zaštitu.
14. februar – Jedan Kinez umire u Francuskoj, prvi smrtni slučaj od korona virusa van Azije.
19. februar – Broj umrlih prelazi 2.000, a SZO upozorava protiv uvođenja nesrazmjernih mjera.
Više međunarodnih firmi strahuju od teškog uticaja korona virusa na njihove operacije i na njihove poslovne rezultate. Počinju masovno da se otkazuju međunarodni sajmovi, sportska takmičenja i proslave. Prekidaju se letovi za Kinu.
Broj zaraženih se ubrzava u Italiji, Južnoj Koreji i Iranu.
25. februara – SZO govori o riziku da se radi o pandemiji, dan poslije toga broj novozaraženih u svijetu prelazi broj zaraženih u Kini.
Početak marta – SZO poziva zemlje da se snabdiju uređajima za pomoć pri disanju. OECD predviđa ogromno kočenje privrede.
6. mart – Više od 100.000 slučajeva korona virusa u svijetu.
8. mart – Italija proglašava izolaciju sjevernog dijela zemlje i ubrzo zatim te mjere proširuje na cijlu zemlju.
9. mart – pad cijena nafte dovodi do pada svjetskih berzi.
11. mart – SZO proglašava pandemiju Covida19. Američke granice se postepeno zatvaraju za oko 30 zemalja. Vlade i centralne banke objavljuju masovne mjere za podršku privredi.
13. mart – SZO navodi da je Evropa od sada epicentar pandemije.
14. i 17. mart – Prvo Španija pa Francuska proglašavaju obaveznu izolaciju stanovništva. Druge evropske zemlje prvo savjetuju ostajanje kod kuće i ograničenje kontakta.
Aviokompanije drastično zatvaraju letove. Brojne zemlje zatvaraju granice.
18. marta – zabilježeno više od 200.000 slučajeva.
19. marta – Italija postaje zemlja sa najvećim brojem umrlih od Covida19.
Povećavaju se objave o nacionalnim ili lokalnim izolacijama stanovništva.
23. marta – MMF upozorava na recesiju koja će biti gora od one poslije finansijske krize 2008.
24. marta – Odlažu se Olimpijske igre u Tokiju. SZO predviđa da bi SAD, gdje eksplodira broj zaraženih, mogle uskoro da postanu epicentar pandemije.
25. marta – UN upozorava da širenje pandemije prijeti cijelom čovječanstvu.
Američki Senat odobrava plan od 2.000 milijardi dolara za podršku privredi.
Više od tri milijardi ljudi u svijetu pozvani su da ostanu u svojim kućama, u odnosu na milijardu dva dana ranije.
28. mart – U vrijeme kada Wuhan počinje da izlazi iz izolacije Italija prelazi broj od 10.000 umrlih od korona virusa, a Španija dostiže taj broj pet dana kasnije.
2. aprila – simbolična granica od milion zvanično zabilježenih slučajeva zaraženih pređena je u svijetu, a polovina čovječanstva je u izolaciji.