U intervjuu za Al Jazeeru Mitropolit Crnogorske pravoslavne crkve – Mihailo, na pitanje da li ga je iznenadilo ponašanje Srpske pravoslavne crkve, odgovorio je:
“Nije me iznenadilo njihovo reagovanje, to je samo kontinuirani nastavak hegemonističke politike Srbije od vremena Garašanina, memoranduma SANU i konstantnog pritiska i omalovažavanja Crne Gore od strane SPC koja je prvenstveno politička a najmanje crkvena organizacija. SPC je takva bila i u ratovima 90-ih godina prošlog vijeka, što potvrđuje učešće njenih sveštenika u borbama, saučesništvo i podsticanje na zločin. Iako SPC to zna, a ne priznaje, genocid u Srebrenici se zbio i više se neće ponoviti.
Mada SPC zna da crkvena imovina u Crnoj Gori nije njena, pokušava na sve načine da je održi radi očuvanja vlastite moći i svojeg još ranije stečenog monopolističkog položaja.
Zločin u Vukovaru, Srebrenici i na drugim mjestima imaju za posljedicu obavezu Srbije i Srba da plate žrtvama veoma veliku ratnu odštetu.
Isti ekonomski razlozi vode ih u grčevita nastojanja da crnogorsku crkvenu imovinu koja nije njihova zadrže po svaku cijenu, i dalje nezakonito prisvajaju i prisvoje, jer njenim gubitkom, gube značajnu ekonomsku nepravedno stečenu dobit i moć.
Ističem i to da je Crna Gora doživjela svoju Srebrenicu prije prave Srebrenice u periodu od 1918. do 1929. godine od tadašnje Srbije.
Međunarodna zajednica i Venecijanska komisija proučili su pitanja crkvene imovine koja je do 1920. godine pripadala crnogorskoj državi. U skladu sa istorijskom istinom o tome, kao i međunarodnim standardima donešen je ovaj zakon kojemu se tako oštro suprotstavlja SPC, čime potvrđuje i dokazuje da ne poštuje ni Crnu Goru, ni istorijsku istinu, niti norme i standarde međunarodnog prava.