U Parizu sa zanimanjem promatraju predizbornu kampanju. Za francusku vladu i predsjednika Makrona postoje i dobri i loši scenariji.
“U principu francuska vlada i kod jednog i kod drugog kandidata vidi prednosti i mane”, kaže Paskal Tibo, berlinski dopisnik Radio France Internationale. U Parizu poručuju kako su izbori u Njemačkoj krajem septembra izbori koji se ne tiču samo Njemačke nego i ostatka Europe.
Svi kandidati prihvatljivi
Na prvi pogled EU partneri mogu odahnuti kad su u pitanju kandidati na njemačkim izborima. I Lašet i Šolc, kao i kandidatkinja Zelenih Analena Berbok, slove kao izuzetno proevropski političari. No uz svakog od ovih kandidata se vežu različita očekivanja.
Analitičari kao i krugovi bliski francuskoj vladi se slažu u ocjeni da bi Makron u Šolcu i Berbok imao partnere koji bi ga podržali u mjeri reformisanja pakta stabilnosti i ekonomskog rasta EU no i u stremljenju socijalnoj uniji. Jer i SPD i Zeleni, za razliku od demohrišćanske Unije CDU/CSU žele podržati ideju pojačanja investicija nakon pandemije dok Unija stremi uravnoteženom proračunu.
Šolc je nakon posjeta Parizu naglasio da, kao i francuski predsjednik, teži pojačanom suverenitetu EUi to i na ekonomskom i tehnološkom planu.
Ali Lašet uživa, kao i njegovi demohrišćanski prethodnici Konrad Adenauer i Helmut Kol, prednost zbog činjenice da je iz Porajnja a time automatski bliži Francuskoj ne samo geografski nego i tradicijom.
“Bliskost Francuskoj je gotovo biološki predodređena”, smatra Tibo.
Osim toga je Lašet odavno kritikovao suzdržanost Berlina u odnosu na reformske ideje iz Pariza.
Lašet takođe slovi za pobornika jačanja EU kao industrijske sile a tokom boravka u Parizu je predložio i pokretanje njemačko-francuske inicijative u borbi protiv terorizma. U Parizu se na demohrišćane osim toga gleda i kao na pouzdane partnere kada su u pitanju, za Francusku vrlo važni, projekti vezani uz vojnu industriju.
Problematični koalicioni partneri
Ali dok sa strankama koje će najvjerojatnije formirati buduću vladu Francuzi nemaju pretjeranih briga, problematičnije je sa strankama s kojima će Unija ili SPD morati stvarati koaliciju, što je već sad izvjesno.
“Sa Zelenima je problem prije svega s projektima na polju vojne industrije. Šef liberala Lindner je za Pariz takođe problem zbog njegovog tvrdokornog stava kada je u pitanju EU finansijska politika”, smatra Jana Puglirin iz Evropskog savjeta za vanjsku politiku (ECFR).
Još jedna horor-vizija muči Pariz: ponavljanje scenarija s posljednjih izbora kada je Njemačka, a i Evropa čekala gotovo pola godina na formiranje nove vlade.
“Nama je potreban učinkovit njemački partner”, kaže jedan francuski diplomat ukazujući i na činjenicu da Francuska početkom sljedeće godine preuzima predsjedavanje Evropskim savjetom i da su mnogi projekti već dogovoreni s Njemačkom koja je EU predsjedavala u drugoj polovini prošle godine.
Neki analitičari ipak primjećuju kako bi Makronu možda i odgovarali dugotrajni koalioni pregovori koji bi potrajali do aprila sljedeće godine kada se u Francuskoj održavaju predsjednički izbori.
Tako bi Makron imao podršku iz Berlina i jednu poznatu sagovornicu – Angelu Merkel koja, iako je najavila da se nakon izbora povlači iz politike, na vlasti ostaje toliko dugo dok njezinu funkciju ne preuzme predsjednik jedne funkcionišuće njemačke vlade.
(DW)
